Zenci kadın

Dönülmez akşamın ufkundayım

Tarifsiz hüzünler içindeyim 

İçimde zenci bir kadın dolaşıyor

Bana aşkı öğretiyor

Sanırım yeniden doğuyorum

Aşk ve keder sokağında yürüyorum

Çıkmaz sokakta beni kıstırıyorsun

Haracıma şiir yaz diyorsun

Dudakların dudaklarımda eriyor

Ve göğü telaşsız bir yasemin kokusu sarıyor