Kahire Bunalımı

 Bir şehir düşün 

Içinde insan denizi dalgalanıyor 

Mavi ve kahverenginin sevistigi sokaklar

Ansızın dalarim bahar bahçelerine 

Orman musikisine kaptirirım kendimi

Sonra yine seni düşünürüm

4500 metre derinde bir maviliğe gömülüyorum

Battıkça batiyorum

Sonra ilik bir güneşi sızıntısı görüyorum yukarıdan vuran

Süzülüyorum kiyina 

Ve sen tahrirde kina yakmış kadin

Kaç bin kez vahşetin türküsünü soyledin 

Acılar dinsin diye

Köşe başında ot içen cocuklar

Hayattan bezmiş kadınlar 

İşsizlikten bunalmış erkekler

Bir köşeye atılmış ihtiyarlar 

Mısır güneş tanrısı 

Neredesin diye bağıranlar 

Ve bu kadim şehre ihanet edenler

Sizleri yazdim içimden geldiği gibi hadi eyvallah