Bir zamanlar anadoluda
Bir zamanlar insan olduğumuzu bilirdik
Günah isleminin zevkini tatmazdik
Öyle nehirlerinde yikandim
Nehirler boyu kine bunaldim
Cennetin yeralti nehirlerinden haber getirdim
Aşkın bir yalanmış
Bir yalana tutulmuş ölmüşüm ben
Aşk mektupları ıslandı yağmurlarda
Sen gelmesende olur
Inan çok yoruldum
Hayat denen kavgada
Artık ölüm denen tanrı gelsin
Alsın ruhumu cennet bahçesine
Kıyametler kopsun ta göğsünün ortasında
Anlarsın
Ölüm gibi bir şeydi ama kimse ölmedi...
YanıtlaSil